Odi,
We hebben allemaal wel eens met de laatste restjes groente, vlees e.d uit de koelkast gekookt, soms kwamen daar verrukkelijke gerechten uit voort maar soms was het gewoon een verademing dat er niet gekookt hoeft te worden.
In onze levendige Surinaamse cultuur zijn deze restjes echter de inspiratie geweest voor talloze smaakvolle gerechten die nog steeds worden gekoesterd, zelfs nu eeuwen later. Achter elke maaltijd schuilt een verhaal, een geschiedenis van creativiteit en overleving. Van de slavernijtijd tot aan de hedendaagse keuken, de Surinaamse diaspora heeft deze erfgoedgerechten met zich meegedragen, elke hap een eerbetoon aan onze voorouders en hun vermogen om met weinig veel te maken.
Vandaag delen we ons eetfestijn met vier gasten, en rijst biedt talloze mogelijkheden. Deze keer hebben we gekozen voor gele rijst, naast de vereiste ingrediënten, eveneens doordrenkt met onze eigen unieke smaak, zoals elke familie doet. Het is fascinerend hoe een heerlijk gerecht zich doorgeeft van generatie op generatie, vaak gekopieerd door anderen, en voilà, een nationaal gerecht is geboren. Hoewel sommige families hun culinaire geheimen angstvallig bewaken, en terecht, want zo’n geheim recept zou wel eens goud waard kunnen zijn
Maar laten we teruggaan naar wat we naast de gele rijst hebben gegeten. Een smakelijk stukje gebakken zalm, geschonken door een vriendin die bij een bedrijf werkt dat in zalm handelt. Met de laatste eieren heb ik smakelijke wrapjes bereid, gevuld met een mix van een restje geroerbakte julienne wortel, champignons, ui, tauge en een vleugje mysterieuze smaakmaker.
Wat onze gasten van deze restjesmaaltijd zullen vinden weten wij nog niet maar wij hebben er in ieder geval van gesmuld!
Grappig genoeg herinner ik me niet dat we thuis vaak restjes aten. Dat wordt weer een vraag voor mijn moeder. En Darren, hmm… hij maakt volgens mij ook geen gebruik van restjes, hij koopt wat hij nodig heeft en met zijn kennis en creativiteit maakt hij in een handomdraai een heerlijke maaltijd klaar. Vorige week was dat een heerlijke pasta met zelf gepaneerde kipschnitzels met een tomaten tapenade en mozzarella.
Maar het vermogen om iets lekkers te toveren uit bijna niets is een van mijn grootst verkregen talenten geworden. Geef mij een bijna lege koelkast en ik ga aan de slag. Hoewel we bij Mi’s Catering Service geen gebruik maken van restjes, omdat we op bestelling koken, lijkt het mij een mooie uitdaging om een heerlijke maaltijd te creëren uit iemands bijna lege koelkast, terwijl zij ervan overtuigd zijn dat het onmogelijk is. Misschien wel een idee voor een nieuwe onderneming. Je weet maar nooit wat de toekomst brengt…
Tan bun, tot volgende week en eet vooral smakelijk!
